Co do kształtu klocka wewnętrznego - to kwestia dyskusyjna. Powiem szczerze, że będę go jeszcze odchudzał i taki miałem zamiar od początku, tylko zrobię to już mechanicznie, szlifierką ze ściernicą. Wpusty na boczki są szerokie dla wygody wklejenia tych elementów. Boczek jest doklejony przecież tylko do czoła tego gniazda, to ile miejsca jest za nim nie ma znaczenia - i tak jest szczelina, a przy większej - większa wygoda wprowadzenia klinów dociskających.
Na tym zdjęciu nie podoba mi się ta duża powierzchnia od strony płyty spodniej. Może w gitarze klasycznej jest to niewielki procent całej płyty, ale przy ukulele soprano zabierać powierzchnię takim klockiem? Przecież on usztywni kupę płyty spodniej i wytłumi drgania sąsiadującej okolicy przesztywniając ją. Jestem za minimalnym stykiem płyty spodniej i stopy gryfu z uwagi właśnie na drgania. Wytrzymałość nie ucierpi na pewno, cała sztywność jest przez styk płyty z krawędzią boczków oraz z ścianką wpustu, po co przesztywniać samą płytę przy stopie gryfu?
Zwróćcie uwagę, że wązkim gardłem wytrzymałościowym jest przewężenie gryfu od wpustów, ale ten centymetr szerokości, który pozostał przeniesie moment boczny, który i tak żeby zaistniał - to ktoś musi tego chcieć (złamać gitarę
) bo naciąg strun przenoszony jest w innej płaszczyźnie i to przez całą wysokość stopy gryfu i te przewężenia nie mają dużego wpływu na wytrzymałość w płaszczyźnie zginania od naciągu strun: I=b*h^3 / 12 to wysokość h jest w trzeciej potędze, szerokość zaś w pierwszej, a z wysokości nic nie zebrałem, no chyba, że te dwa milimetry na doklejenie płyt Lepiej jest ograniczyć powierzchnię przekazywania drgań i zyskać większe pole drgania płyt niż odwrotnie, dlatego moim zdaniem ta stopa gryfu na zdjęciu jest wykonana dyskusyjnie, choć nie powiem - ładnie wygląda
pozdrowienia
piotr
, wiesz najlepiej 
