Moderator: Jan
Nabijasz progi na podstrunnicę, wyrównujesz do szerokości podstrunnicy i dopiero kleisz binding szerszy niż grubość podstrunnicy + wysokość progu. I dopiero zaczyna się zabawa 
Naddatek bindingu między progami musisz usunąć, jakby to powiedzieć, metodą dowolną. Ja robiłem to płaskim iglakiem - trzeba uważać coby podstrunnnicy nie uszkodzić. Następnie binding na progach wyrównujesz do kształtu progu, fazujesz i już 
Nie namawiam do stosowania półśrodków!, ale takie rozwiązanie również jest na YT prezentowane. Celowo nie podaję linków, bo raz, że nie notowałem ich, a dwa szukając samemu można pooglądać więcej co przekłada się na wiedzę. Pozdrawiam, Ryszard
, ale jeżeli w normalnym gryfie bez bindy progi sięgają do bocznych krawędzi podstrunnicy, to przy tej samej szerokości gryfu po dodaniu bindy progi muszą być krótsze. Jeżeli natomiast podstrunnica jest taka sama i dodamy bindę, to siłą rzeczy gryf musi być szerszy i ja o takiej sytuacji piszę. I nie ma bata! 
Pewnie, że może nie są to porażające wielkości, ale trzeba zastosować w obu przypadkach inne siodełka, albo liczyć się z możliwością "spadania" strun E z progu przy intensywnym podciąganiu lub innych wariacjach gitarowych. Doświadczenie i technika gry skutecznie eliminują te niedogodność, ale trzeba się z nią liczyć. To wszystko takie rozważania metrologiczne nie mające decydującego wpływu na końcowy efekt, ale związane z zagadnieniami konstrukcyjnymi podstrunnicy. Większość gitar posiada progi 'podcinane' i sięgające krawędzią do granicy bindy, ale trafiają się i takie jak na zdjęciu zamieszczonym przez "kombinata'. Po to m.in. produkowane są przyrządy do podcinania. Zatem, pomimo, że treści ocierają się o offtop , to myślę, że są przyczynkiem do zrozumienia idei i konstrukcji podstrunnic z bindą. Pozdrawiam, Ryszard Potem zaczynają się akcje korekty, które powodują zdenerwowanie twórcy, następne nie przemyślane ruchy, następne nerwy i koło się zamyka. Znam to z własnych doświadczeń 
z dziedziny projektowania i wytwarzania innych niż gitary urządzeń i wiem, że dobrymi chęciami , to piekło jest wybrukowane . Zatem reasumując, należy na każdym etapie wykonawstwa przewidywać skutki przynajmniej na dwa ruchy do przodu, jak szachista. Nie jesteśmy bowiem bezmyślnym CNC, a myślącym, czującym i z bagażem emocji człowiekiem, któremu sukcesy i porażki nadają sens działania. Z tą tylko różnicą, że jednym daje kopa, innym doła. Skutek? Dopał lub zniechęcenie, negatywne emocje powodują następne błędy, a natura człowieka zwykle usprawiedliwia je i zaczyna się błędne koło. Dlatego też w tym poście tak trochę celowo poruszyłem złożoność psychiki człowieka w zetknięciu z materią nieożywioną. Może to będzie przyczynkiem motywującym do przemyślanego, radosnego i twórczego działania. To element takiego swego rodzaju "procedury", tak wszechobecnej w funkcjonowaniu złożonych struktur. To bowiem daje podstawę do uniknięcia błędów i uzyskania za każdym razem pozytywnych, powtarzalnych efektów. Zatem do gryfów Panowie! Pozdrawiam, Ryszard 
