Co sią dzieje w waszej kastom-szopie

[Jan]

Sebastian - dlatego nie dociskam łciskami tylko sprężystymi rozpórkami. Przy odpowiednio dobranych rozpórkach nie ma tak dużych sił.

[PiotrCh]

Ważne żeby klej wypłynęł, nie trzeba dofasolię

[SebastianL]

To po co te grubsze?

Swoję drogę, jak kiedyś będę miał większy warsztat, to również sobie takie stanowisko dociskowe zrobię. Obecnie bardziej pasuję mi łciski o dużym wysięgu.

[Jan]

Te grubsze po to by docisnęę w najtrudniej dostępnym miejscu gdzie np. solera ma max. głębokołę lub belka w jednym miejscu musi zejłę nieco głębiej bo jest soczewka (okolice otworu rezonansowego) a przy bokach jest bardziej płasko. Tam czasem muszę daę dużo rozpórek by wycisnęę klej i dopasowaę belkę do płyty a jak jest dużo rozpórek to ciężko wsadzię rękę a mam duże łapska więc zamiast szełciu wstawię trzy i będzie mi łatwiej manewrowaę.

[SebastianL]

Ach, rozumiem, chodzi o dociskanie grubych belek iksa. Myłlałem że je się dopasowuje przed klejeniem.

[Jan]

Belek się nie dopasowuje tylko dociska w uformowanej solerze. Klej i profil solery nadaję minialne wygięcie w okrełlonych częłciach topu tworzęc sklepienie, które zwiększa wytrzymałołę mechanicznę układu i wprowadza wstępne naprężenie o czym wiele razy rozmawialiłmy a co ma wpływ na rezonans membrany jakę jest top.
Belki maję się dogięę do kształtu płyty podobnie jest z boczkami dlatego tak ważna jest solera i forma w gitarze to nie jest tylko plac montażowy jak myłli wielu, tu zgrywaję się wszystkie osie i wymiary oraz wprowadza się wstępne naprężenia. Jak bez formy to zrobię a no nie da się bo posypię ci się wszystkie wymiary i osie kiedy zaczniesz dociskaę różne elementy.

[SebastianL]

Janie, ja wiem że się dociska, ale dotychczas sądziłem, że tylko niskie żebra. Tak wysokie belki nauczyłem się kształtowaę przed przyklejeniem. Tak czy siak, skoro działa, to chyba nie powinienem marudzię.

[Jan]

W tempie super ekspresowym powstało takie oto mieszadło do smażenia łliwek w ogromnym garze. Domowa kuchnia takowego nie posiadała a otrzymane dwa wiaderka łliwek jakoł trzeba przerobię. Można powiedzieę, że to prawie lutnicze mieszadło do łliwek no bo powstało w warsztacie lutniczym i przy pomocy lutniczych narzędzi

[Waldzither9]

Dzisiaj "rowerzyłem" przez polskie wsie i osady i zdałem sobie sprawę ile jest przydrożnych jabłonek sadzonych przed dekadami i które co roku daję jabłka o starym niepowtarzalnym aromacie, a których nikt nie zbiera, są też grusze.
Przypomniał mi się reportaż francuskiej telewizji o tym jak co roku społecznołę całej wsi nie pamiętam Akwitanii czy Normandii zbiera się aby odbyę rytuał wspólnego robienia konfitury jabłkowej lub gruszkowej. Społecznołę dzieli się na zbieraczy i przetwarzaczy, zbieracze wchodzę na bardzo wysokie i stare drzewo i trzęsą albo szarpię za liny przeczepione do gałęzi, reszta z płachtami trzymanymi w rękach trzyma je metr nad ziemię aby się nie obiły o grunt, to olbrzymie płachty.
potem owoce w koszach wędruję do stodoły, a tam społecznołę pozbawia je z ęwiartek : koszyków nasiennych ogonków i tego z drugiej strony.Mięższ ze skórkami jest plasterkowany i podgrzewany w dużym garze z dodanę wodę na dnie aby się nie przypaliło.
Gdy jest maziowate rozdrabnia się takim dużym mikserem z metalowę kołcówkę, aby skórki nadajęce aromat całołci nie wchodziły potem między zęby. Gdy dżem jest gotowy każdy dostaje swój "share" (czyli udział) w wiadrze i sobie w domu dosładza i słoikuje. Podobno tak dobre że robię to chętnie co roku przy okazji integrujęc się z sąsiadami...
Stare dobre odmiany z aromatem skórek to nie to co dżem z zakładu przemysłowego.

[Piniu]

Fakt. Też roweruję i też to widzę. Przy drodze w jednym miejscu rosły morwy i rowerzysci sie zajadali. A w ten weekend jest u nas swieto sliwki i w wielkim garze powidla robia.

Wysłane z mojego SM-N975F przy użyciu Tapatalka

[Jan]

Dla mnie powidła ze łliwek smażonych przez kilka dni na ciemnobręzowę masą to smak dzieciłstwa. Takie powidła robiły obydwie Babcie i Mama. Teraz sami smażymy kilka dni powidła i zajadamy się nimi w zimie. Kupowane nawet te najlepsze nigdy nie zbliżyły się nawet do tych domowych. Ja dostaję Węgierki takie małe fioletowo czarne prawie od mojej koleżanki co roku, ich zapach jest magiczny.

[PiotrCh]

A ja odrabiam lekcję z wykałczania spalted maple - czyli klonu o strukturze tak paskudnej w obróbcie i wykołczeniu - że aż strach

Wróciłem do strata thinlina, który pod truoilem udawał, że wszystko jest w porzędku. Nie było w porzędku. Nieustabilizowany spalted daje pod każdę powłokę efekt skórki pomarałczy. Więc zdarłem z niego truoil i zabrałem się za stabilizację. Użyłem CA i szelaku z pumeksowaniem. Stabilizacja, szlif, stabilizacja szlif i w kółko, aż powierzchnia nie zrobiła się gładka jak pupa. Teraz polituruję ten top i idzie na prawdę dobrze.

[SebastianL]

Choę obecnie pracuję nad trzema instrumentami, to w planach mam już kolejne. Zanim się zacznie prace, pierw należy nabyę odpowiedni materiał, a ten potrzebuje czasu, nim będzie można zaczęę go obrabiaę.

Postanowiłem zbudowaę sobie gitarę akustycznę ze stalowymi strunami. Znalazłem fajny plan w sieci, gitary która pasuje mi wymiarowo. Typowy dreadnought jest na mój gust za duży i nie bardzo wizualnie pasuję mi płaskie rejony w talii oraz przy łęczeniu gryfu. Co ciekawe, to od tego typu dużej gitary zaczynałem naukę w lipcu 2004 roku.

Ożebrowanie będzie tradycyjne typu X, ale montaż wykonam metodę hiszpałskę na solerze, gdyż takiej metody jestem nauczony.

[Jan]

Chcesz gryf robię z hiszpałskę stopę czy łęczony na wpust?

[SebastianL]

Dokładnie tak jak gitarę klasycznę, z hiszpałskę stopę.