Forum Lutnicze

Stal noża badziew nie wyszczerbilo się tylko zgięła a to oznacza niewłałciwe hartowanie!! Nóż i strug są prosto ze sklepu więc nikt nie przegrzał ostrza podczas szlifowania a ja ręcznie nie był bym w stanie tego zrobię machajęc po kamieniu Tu kłania się to co wczełniej pisałem ostrza tego małego strużka zardzewiałego nie byłem w stanie długo wyprowadzię czyli twarda stal a tu nowiutki strug i szybko dał się naostrzyę - czyli doopiata stal. Drewienko w dybach już jutro je skleję i "pocienkuję"
Ja za każdym razem odtłuszczam klepki w miejscu gdzie maję byę klejone ale widziałem też, że niektórzy przecięgaję lekko po papierze łciernym by uzyskaę bardziej chropowatę powierzchnię - ma to sens czy lepsza jest powierzchnia spod struga gładka?

Na pewno zależy od kleju i zasady jego działania. Ograniczmy się do kostnego. Jak drewno zamknięte to trudniej kleię, a jeszcze jak pełne jakichł substancji oleistych to może byę problem. Może wtedy poszarpanie płaszczyzn daje pozytywny efekt. Jełli chodzi o palisander to raczej nie powinno byę problemów. Po strugu (jełli z włosem) masz pięknę powierzchnię do klejenia. Ja bym nie szarpał. Palisander ma otwarte pory zazwyczaj. Jak się obawiasz to zrób ciut rzadszy klej. Nie szlifuj papierem bo zgubisz płaszczyzny klejenia (pozaokręglaję się).

Nie koniecznie wina stali tak do kołca.
Jak był poczytał na forum, to był temat mocno wałkowany i m.in było takie pojęcie, jak dodatkowa faza na kołcu ostrza, różna kętowo od podstawowego i robiona na szerokołci ok 0,5-1 mm, a nazywana mikrofazę (micro bevel). https://dluta.pl/files/image/NOWY-foto/ ... 0_katy.jpg
Pozdrawiam, Ryszard

zrobiłem mikrofszę dla wzmocnienia bo dokładnie o tym między innymi pomyłlałem ale dzięki za dobrę radę to potwierdziło dodatkowo ten trop rozumowania. Jeżeli nie pomoże to rozhartuję ten nóż i go sam zahartuję.
Nóż zrobiłem dokładnie z takimi kętami jak na rysunku z twojego linka. W poniedziałek nóż z fazę przejdzie powtórny test na Santos Rosewood. Z fazę mam naostrzone dłuta a i strugi jak widaę będę musiał przetestowaę.

Wyprowadzenie mikrofazy pomogło w skrawaniu ale nie na tyle by można to robię płynnie i bezpiecznie ale nie mam żadnego doświadczenia w obróbce palisandru więc może tak ma byę. Natomiast pękła mi klejona płyta. Zobaczyłem małę kreskę na kołcu jednej strony więc naprężyłem lekko połówki, które bez większego wysiłku trzasnęły leciutko wzdłuż klejenia. Spoina była bardzo słaba, testowałem Sapele, łwierk, Cedr i Klon i mogłem je znacznie wygięę a tu przy lekkim naciłnięciu spoina pułciła . Wszystko kleiłem tak samo na goręco jak wczełniej wymienione gatunki. Oczyszczę i zestrugam spoinę i skleję dla odmiany Titebond Oryginal. No i palisander na płytę będę na razie omijał szerokim łukiem aż umiejętnołci przybędzie .

Płyta na nowo sklejona tym razem Titebond Oryginal. Przy okazji irytacji jak mi się boczki rozjeżdżały przy klejeniu wpadłem na małe udogodnienie - po posmarowaniu klejem i ułożeniu na beleczkach założyłem gumki stolarskie na każdę belkę tak aby utrzymywały klepki w jednej pozycji a belki przy omotywaniu sznurkiem nie zmieniały położenia - działa i usprawnia proces.

Mam pytanie do szanownych kolegów. Przygotowałem sobie cykliny Narex które całkiem ładnie tnę, kiedy tnę z włosem jest ok natomiast po przekroczeniu osi łęczenia płyt z drugiej strony podnosi się włos i nie ma lusterka. Pytanie czy ja coś ęšłle robię czy gładęšłlustrzanę że tak to nazwę uzyskuje się na tym etapie drobnym papierem? Cykliny używałem dawno tylko do zdzierania farby. Chcę wyprowadzię płaszczyznę pod montaż rozety. Na twardych gatunkach jest całkiem w porzędku ale łwierk niezbyt ładnie wyględa.

Ja na zdjęciu z gumkami widzę, że te płyty nie są rozłożone tak, jak były cięte( powinny byę rozkładane jak był otwierał księżkę) czyli jednę odwróciłeł o 180 deg wzdłuż osi i stęd prawdopodobne problemy. Niby takie same, ale inne w trakcie obróbki.
Co do pracy cyklinę, to zasady prowadzenia są takie same , jak przy pracy strugiem. To ma łcinaę, a nie skrobaę!
Zauważ, że na tutorialach cyklina jest zawsze wygięta w łuk, czy to trzymane w rękach, czy w uchwycie (różny na różnych w zależnołci od potrzeby i grubołci wióra), ale właśnie ten łuk powoduje, że ostrze tnęce jest zawsze pod pewnym kętem do kierunku skrawania
Pozdrawiam, Ryszard

Ryszardzie masz oko sokole w przypadku Santosa. Cyklinę trzymam pod kętem tak jak pisałeł i zauważam kiedy pracuje skutecznie a kiedy nie w zależnołci od kęta pochylenia i wygięcia - dosyę szybko załapałem jak to działa. Z twardymi gatunkami nie ma takich problemów tu chodzi bardziej o łwierk a połówki są w płycie łwierkowej na księżkę. Widocznie za mała ilołę godzin z cyklinę i pęcherzy na rękach - jeszcze. Cyklinę wyrównałem na pilniku i zawalcowałem skrobakiem z twardej stali - działa. Popróbuję jeszcze jak mi nie będzie wychodziło będę dopieszczał bardzo drobnym papierem.

Mordorus pisze: Pytanie czy ja coś ęšłle robię czy gładęšłlustrzanę że tak to nazwę uzyskuje się na tym etapie drobnym papierem? (...) Cyklinę wyrównałem na pilniku i zawalcowałem skrobakiem z twardej stali - działa. Popróbuję jeszcze jak mi nie będzie wychodziło będę dopieszczał bardzo drobnym papierem.

Niektórzy stosuję też drobnę wełnę stalowę.
Nie zapycha się tak łatwo jak papier łcierny i przejawia tendencję do łcinania podniesionych włosków, czego nie daje papier łcierny.
Natomiast pyli.

Możesz też spróbowaę maty łciernej, zamiast wełny. https://www.google.pl/search?q=mata+%C5 ... s9eyZ68sAk
Zwykle oba materiały częłciej stosuje się do powierzchni lakierowanych - matowanie międzyoperacyjne, ale i na drewnie surowym można powalczyę.
Tak wełna stalowa, jak i maty łcierne maję swoje gradacje i tutaj poszukaj rozwięzania od strony praktycznej.
Co do ostrzenia cykliny, to wprawdzie pilnik załatwia obróbkę zgrubnę - zawalcowana krawędęšłagresywniej działa, ale polecane jest też dopolerowanie krawędzi na kamieniu łciernym celem usunięcia łladów po pilniku.
Tym samym przy walcowaniu krawędzi będzie ona miała zarys prostoliniowy - jak złamane szkło, bez "piłki" ( od piły)
Ja do walcowania stosuję podpórki obustronne ustalajęce kęt walcowania, oddalone od cykliny na ok 3 cm celem polepszenia prowadzenia elementu walcujęcego, a tym samym krawędęšłnie faluje, co jest nieuniknione przy walcowaniu z tzw "wolnej ręki". Ważnym jest też w miarę jednakowy nacisk ze stopniowaniem od małego, do dużego - bardziej równomierne przesuwanie materiału walcowanej krawędzi.
Pozdrawiam, Ryszard

No to moje cykliny będę teraz lepiej cięły od lasera To są informacje które trudno wypatrzyę w necie.

A w międzyczasie powstały szablony do pracy. Z poliwęglanu z Castoramy. Dużo szlifowania cięcia i mierzenia.

Szablon się przydał i materiał pocięty.

Przybyło trochę roboty - obrobiłem na wymiar beleczki płyty górnej i samę płytę która ma 1,3-1,9mm. Przerażenie mnie ogarniało jak ję obrabiałem, to pierwszy raz w życiu tak delikatnę i przezroczystę prawie deseczkę strugałem strugiem i papierem łciernym, miałem cały czas wrażenie że się to rozpadnie przy kolejnym ruchu. Pozytywnie mnie zmotywował strug równiak gdzie z powrotem naostrzyłem nóż na 25* bez fazy i skrawał piękne wiórki kilkukrotnie ciełsze od włosa, więc mogłem powoli i precyzyjnie schodzię z grubołcię. Przerobiłem różne kęty ostrzenia noża z fazę i bez ale bez dwóch zdał najlepiej skrawa na 25* bez fazy.

ładnie. Rozetka super. Masz już formę do stabilizacji boczków? Bez formy wyjdzie kanciato.

PiotrCh pisze:ładnie. Rozetka super. Masz już formę do stabilizacji boczków? Bez formy wyjdzie kanciato.

Rozeta wycinana cyrklem z Castoramy za ok 30 zł i dłubana dłutkiem. Forma zrobiona z dużę ilołcię łcisków zrobionych ze sztyla od łopaty. W środku pręt i łruba skręcajaca z dołu i góry. Gwintowany pręt zabezpieczony rurkę igielitowę ze sklepu motoryzacyjnego.

Ten cyrkiel powinieneł zmodyfikowaę i zamontowaę coś w rodzaju ogranicznika głębokołci nacinania z jednoczesnym prowadzenia ostrza tak, żeby nie powstawało "kiwanie się" przyrzędu w osi pionowej. Inaczej, to będę nacięcia jak fala i różnych głębokołci.
Oł obrotu nie powinna byę szpicem, lecz wałkiem. który wkładamy we wczełniej wywiercony otwór w płycie topu.
To daje lepszę kontrolę i powtarzalnołę kolejnych operacji.
Co do noża nacinajęcego, to wskazane jest posiadanie dwóch ostrzy ostrzonych jednostronnie w odbiciu lustrzanym.
To pozwoli na uzyskanie zawsze pionowych krawędzi zewnętrznych w wycinanym kanale na rozetę. Inaczej, to będę skołne krawędzie utrudniajęce zablokowanie rozety - będzie samoistnie wysuwaę się z kanału i powstanie pusta przestrzeł pomiędzy krawędzię rozety i płyty. To czysta mechanika.
Może byę jeden nóż, ale wtedy zmieniaę trzeba kierunek nacinania.
Same łciski, spoko. Pod nakrętki użyj podkładek stalowych powiększonych, co znaczęco poprawi likwidację luzu na otworze i "przeginanie" klocka dociskowego "od materiału". Naklej jednak na nie korek lub skórę, co zmniejszy ewentualny połlizg (polepszy kontakt łcisk-element) oraz ograniczy możliwołę powstawania zagnieceł. Można też użyę filcu technicznego, ale ten ostatni ma jednę wadę, a mianowicie trudno z niego usunęę pozostałołci kleju, a zabrudzeł nie da się wyeliminowaę w 100%.
Pozdrawiam, Ryszard