Od jakiej gramatury zaczęę?
Jaka gramatura w którym etapie?
Chciałbym poznaę wasze zdanie na temat tego procesu, żeby nie wyważaę już otwartych drzwi.
Szlifowanie oraz gramatura papieru
Moderator: poco
Szlifowanie oraz gramatura papieru
Jak wyględa u was proces szlifowania obrobionego i wyfrezowanego drewna?
Od jakiej gramatury zaczęę?
Jaka gramatura w którym etapie?
Chciałbym poznaę wasze zdanie na temat tego procesu, żeby nie wyważaę już otwartych drzwi.
Od jakiej gramatury zaczęę?
Jaka gramatura w którym etapie?
Chciałbym poznaę wasze zdanie na temat tego procesu, żeby nie wyważaę już otwartych drzwi.
Trudno jednoznacznie odpowiedzieę. To tak jak zapytaę, czy coś jest ładne. Generalnie rodzaj zastosowanego narzędzia uzależniony jest od rodzaju materiału do obróbki, ilołci do usunięcia, kołcowego stopnia gładkołci. Stęd masz pilarki, strugarki, frezarki, szlifierki. Jeżeli teraz porównasz wielkołę elementów skrawajęcych materiał, to zauważysz, że nawet narzędziem z bardzo dużymi "zębami"- frezy łcinowe i zataczane- można uzyskaę i dużo usuniętego materiału i gładkołę powierzchni. Jest to zasługa dużych obrotów , przy raczej małej ilołci zębów. No dobra, to takie wprowadzenie do tematu.
Jeżeli będziesz używał grubego papieru np. 40 przy użyciu szlifierki elektrycznej , to będziesz zbierał dużę ilołę materiału na raz, a ręcznie, to porysujesz już obrobiony detal. Jeżeli użyjesz cykliny dla wygładzenia powierzchni, to już nie potrzebujesz stosowaę papieru łciernego. Dalej idęc, używajęc papierów o różnej ziarnistołci np. 120, 180,240 uzyskasz bardzo dokładne obrobienie większołci materiałów drewnianych. Natomiast użycie papieru o ziarnie rzędu 800 - 2000 było by niecelowe i niepotrzebne, bo wcale dużo gładsze powierzchni nie uzyskasz, a jedynie narobisz się jak głupi, nie mówięc o ilołci zużytego papieru. Kontroluj, czy papier się nie "zapycha", bo to jest przyczynę uszkadzania już oszlifowanej powierzchni i materiał nie jest usuwany. Zapchany wyrzuę na łmieci.
Jednoczełnie pamiętaj o tym ,żeby ostateczne wygładzenie papierem odbywało się wzdłuż słojów - poprzeczne powoduje przerywanie włókien i dużo "włosków". Jeżeli ma to byę drewno tylko bejcowane i lakierowane transparentnie, to powierzchnię staraj się uzyskaę w miarę gładkę. I tak będę stosowane szlifowania międzywarstwowe dla usunięcia i włosków i grudek lakieru lub kurzu , więc bez wariactwa. Jeżeli lakier w kolorze, to i tak będzie szpachlowanie całej gitary, a zatem tam będę obrabiane inne materiały wymagajęce drobniejszego ziarna np. zaczynajęc od 240 aby nie było widaę rys po papierze.
Oczywiłcie podane ziarnistołci papierów nie wyczerpuję tematu, ponieważ każdy z nas w miarę nabywania doświadczenia używa innych, a efekt jest ten sam. To trzeba trochę tak na wyczucie, logikę, a zwłaszcza zdrowy rozsądek. Użycie drobnego ziarna zabezpiecza przed przypadkowym przeszlifowaniem, ale i dokłada pracy. Staraj się kupowaę papiery dobrej jakołci, nie "no name ", bo te ostatnie bywaję z baaardzo nierównym nasypem i możesz sobie "porysowaę" powierzchnię. Zwłaszcza te grubsze i do ręcznej obróbki ja przed użyciem "przecieram" przecięgnięciem po stalowej rurce przez długołę arkusza lub tałmy. Wysypuję się wtedy często te wadliwe ziarna.
Pozdrawiam, Ryszard
Jeżeli będziesz używał grubego papieru np. 40 przy użyciu szlifierki elektrycznej , to będziesz zbierał dużę ilołę materiału na raz, a ręcznie, to porysujesz już obrobiony detal. Jeżeli użyjesz cykliny dla wygładzenia powierzchni, to już nie potrzebujesz stosowaę papieru łciernego. Dalej idęc, używajęc papierów o różnej ziarnistołci np. 120, 180,240 uzyskasz bardzo dokładne obrobienie większołci materiałów drewnianych. Natomiast użycie papieru o ziarnie rzędu 800 - 2000 było by niecelowe i niepotrzebne, bo wcale dużo gładsze powierzchni nie uzyskasz, a jedynie narobisz się jak głupi, nie mówięc o ilołci zużytego papieru. Kontroluj, czy papier się nie "zapycha", bo to jest przyczynę uszkadzania już oszlifowanej powierzchni i materiał nie jest usuwany. Zapchany wyrzuę na łmieci.
Jednoczełnie pamiętaj o tym ,żeby ostateczne wygładzenie papierem odbywało się wzdłuż słojów - poprzeczne powoduje przerywanie włókien i dużo "włosków". Jeżeli ma to byę drewno tylko bejcowane i lakierowane transparentnie, to powierzchnię staraj się uzyskaę w miarę gładkę. I tak będę stosowane szlifowania międzywarstwowe dla usunięcia i włosków i grudek lakieru lub kurzu , więc bez wariactwa. Jeżeli lakier w kolorze, to i tak będzie szpachlowanie całej gitary, a zatem tam będę obrabiane inne materiały wymagajęce drobniejszego ziarna np. zaczynajęc od 240 aby nie było widaę rys po papierze.
Oczywiłcie podane ziarnistołci papierów nie wyczerpuję tematu, ponieważ każdy z nas w miarę nabywania doświadczenia używa innych, a efekt jest ten sam. To trzeba trochę tak na wyczucie, logikę, a zwłaszcza zdrowy rozsądek. Użycie drobnego ziarna zabezpiecza przed przypadkowym przeszlifowaniem, ale i dokłada pracy. Staraj się kupowaę papiery dobrej jakołci, nie "no name ", bo te ostatnie bywaję z baaardzo nierównym nasypem i możesz sobie "porysowaę" powierzchnię. Zwłaszcza te grubsze i do ręcznej obróbki ja przed użyciem "przecieram" przecięgnięciem po stalowej rurce przez długołę arkusza lub tałmy. Wysypuję się wtedy często te wadliwe ziarna.
Pozdrawiam, Ryszard
via vita curva est
-
Zenek_Spawacz
Ja uzywam papieru sciernego rowniez jako pomoc w profilowaniu dechy czy gryfu . W tym wypadku jest to gramatura (czy tam ziarnistosc) wielkosci 60. Wedlug mnie nie ma sensu przy stosowaniu lakierowania posuwac sie dalej niz 180 -200 , juz 120 daje bardzo gladka powierzchnie.. Inna rzecz to tak zwane "Gunstock Finish" - z zastosowaniem extra drobnego papieru i oleju do tego. Chodzi o wyprowadzenie drewna naturalnego do idealnej gladkosci bez zastosowania jakichkolwiek lakierow. Niektorzy z muzykow cenia sobie wlasnie naturalny kontakt z drewnem...