Witam!
Czy drewno bukowe nada się na korpus gitary elektrycznej?
Jakie macie doświadczenia i wiedzę na temat tego gatunku?
Jakiego brzmienia mogę się spodziewaę?
Dorwałem ostatnio ładny kawałek drewna bukowego o grubołci 4cm,
więc z technicznego punktu widzenia nada się na korpus klejony warstwowo
z np. topem klonowym, jesionowym lub dębowym.
(może uda mi się poskładaę gitarę z drewna wyłęcznie ciętego w kraju)
Pozdrawiam!
Dominik
Drewno bukowe buk.
Moderator: poco
Twardołę porównywalna do klonu. Obróbka podobnie, chociaż klon jest bardziej jednorodnym drewnem i np. struganie klonu jest przyjemniejsze niż buczyny.
Nieparzony jest mało stabilny i nawet podczas rozcinania potrafi się kręcię, dlatego należy najpierw go rozcięę, odłożyę na jakił czas i potem strugaę i kleię. Parzony jest stabilniejszy, ale ma inny kolor, bardziej czerwonawy.
Bardzo dokładnie obejrzeę rysunek przed struganiem i eliminowaę fragmenty z czymł, co przypomina duże kropki albo rybie łuski. Fatalnie się te fragmenty strugaję i bardzo łatwo o pęknięcia lub odpryski.
Należy uważaę na mikropęknięcia, które łatwo przeoczyę a które mogę dyskwalifikowaę spore fragmenty drewna.
Szlifuje się dobrze, podobnie jak barwi czy lakieruje. Dzięki jasnej barwie można eksperymentowaę z kolorami. Dobrze się klei.
Odpowiednio sezonowany i dobrany jest stabilny po klejeniu. Niektóre fragmenty doskonale nadaję się na deski do krojenia i nawet wielokrotne moczenia/suszenia nie powoduję odkształceł.
Opukiwanie na sucho daje ostry, krótki dęšłwięk, podobny do klonu, kasztanu czy dębu. Ale mało jednorodna struktura może powodowaę niespodzianki, w tym również przykre.
Osobiłcie bardzo sobie to drewno cenię i często używam, ale nad gitarę się nie zastanawiałem.
Nieparzony jest mało stabilny i nawet podczas rozcinania potrafi się kręcię, dlatego należy najpierw go rozcięę, odłożyę na jakił czas i potem strugaę i kleię. Parzony jest stabilniejszy, ale ma inny kolor, bardziej czerwonawy.
Bardzo dokładnie obejrzeę rysunek przed struganiem i eliminowaę fragmenty z czymł, co przypomina duże kropki albo rybie łuski. Fatalnie się te fragmenty strugaję i bardzo łatwo o pęknięcia lub odpryski.
Należy uważaę na mikropęknięcia, które łatwo przeoczyę a które mogę dyskwalifikowaę spore fragmenty drewna.
Szlifuje się dobrze, podobnie jak barwi czy lakieruje. Dzięki jasnej barwie można eksperymentowaę z kolorami. Dobrze się klei.
Odpowiednio sezonowany i dobrany jest stabilny po klejeniu. Niektóre fragmenty doskonale nadaję się na deski do krojenia i nawet wielokrotne moczenia/suszenia nie powoduję odkształceł.
Opukiwanie na sucho daje ostry, krótki dęšłwięk, podobny do klonu, kasztanu czy dębu. Ale mało jednorodna struktura może powodowaę niespodzianki, w tym również przykre.
Osobiłcie bardzo sobie to drewno cenię i często używam, ale nad gitarę się nie zastanawiałem.