Forum Lutnicze

W grudniu zeszłego roku skarżyłem się, że zamówione przeze mnie deski nie daję się strugaę na gładko, niezależnie od której strony pracowałem. Z dalszej dyskusji oraz długich studiów witryn internetowych wywnioskowałem, że prawdopodobnie winny jest strug równiak którym pracuję. Równiak nie służy do strugania płaszczyzn na gładko, bo nie każde drewno mu się podda bez walki. Postanowiłem więc przed budowę kolejnych instrumentów rozbudowaę warsztat o kilka strugów. Pierwszy w kolejnołci, bo najważniejszy stał się gładzik.

Postanowiłem zbudowaę gładzik drewniany o stopie długołci 240 mm. Do budowy użyłem hebanu oraz klonu. Konstrukcja składa się z 23 drewnianych elementów połęczonych klejem kostnym, mosiężnego pręta na którym blokuje się klin oraz noża z odchylakiem Kirschen 2301 48 - szerokołę 48 mm, stal szybkotnęca. Całołę zaimpregnowana jest pokostem lnianym.

Wstępnie wypróbowałem go na jednej z tych opornych desek - w tym wypadku cedrzyku na gryf - i jestem zadowolony. Nie ma poderwanych włókien, a dzięki dużej powierzchni stopy i precyzyjnej regulacji mam dużę kontrolę nad tym czy strugam równo.

Przy struganiu opornego falistego hebanu miałem wiele krótkich delikatnych strużyn i zapychały one otwór. W tego typu struganiu to chyba normalne, ale i tak poszerzę trochę otwór, w jego górnej częłci, czyli nie poszerzajęc samej szczeliny z nożem. Szczelina ma 1 mm przy roboczym ustawieniu noża.

Poniżej trochę zdjęę gotowego struga, a dalej też z budowy.

Podoba mi się, bardzo ładna rzecz.
Nie wiem czy 1 mm usta to nie za dużo. Nie jestem specem ale zdaje się przy falistym to właśnie małe usta gwarantuję nie podrywanie włókna.

Te "usta" można przetrenowaę zmniejszenie podkładajęc pod nóż fornir i eksperymentowaę z najlepszym układem. Potem dokleię ten fornir i masz co potrzeba. Taki inny rodzaj regulacji. W niektórych jest od przodu ruchomy element, a w Twoim będzie od tyłu,
Pozdrawiam, Ryszard

A jak z wygodę lewej dłoni?

Myłlałem sporo o wygodzie i pierwotny plan zakładał wykonanie profilowanego uchwytu z oparciem na palec. Postanowiłem jednak wykonaę przednię częłę w całołci o przekroju czworokęta i wypróbowaę jak będzie my się z tym pracowało, a w razie czego usunęę jeszcze trochę drewna z boków, by wygodniej chwytało się przód.

Używałem struga już kilka razy i wyszło na to, że chwyt jest wygodny. Na ogół trzymam lewę dłonię cały korpus, a w razie potrzeby popchnięcia przedniej częłci mocniej mogę wsadzię kciuk do łrodka i uzyskaę wymagane oparcie. Wszelkie ranty są zaoblone i nigdzie nie gniecie.

Na razie jeszcze uczę się go obsługiwaę. Kombinuję zmieniajęc ustawienie odchylaka. Musiałbym kiedyś porównaę swój strug z innym drewnianym, co do którego byłaby pewnołę, że działa prawidłowo. Nie potrafię ocenię jakołci swojego wyrobu, gdyż jest to jedyny gładzik jaki kiedykolwiek używałem.

Piękna robota, Sebastian.