Jacek A. R. pisze: A swoję drogę z racji zajmowania się sprawami narzędzi, ich nie tylko historii ale i "filozofii narzędzi" chętnie spojrzał bym kiedyś na i wzięł (za pozwoleniem) do ręki taki pilniczek dedykowany do siodelek aby mieę porównanie do znanych mi pilniczków stosowanych w złotnictwie i podobnych profesjach.
Nooo... poprzez forum to można pokazaę tylko zdjęcia.
W przypadku pilniczków dedykowanych do skrzypiec (prożka górnego i podstawka) zestaw wyględa tak:
(załęcznik)
W odróżnieniu od (jak sądzę) pilników używanych w złotnictwie te pilniki nie maję rosnęcej rozmiarówki wyrażonej w milimetrach, tylko odpowiadajęcę od razu grubołciom strun G D A E (no ale chyba ułrednionym).
Długołę całego narzędzia 150 mm długołę ostrza 90 mm.
Nie wypowiadam się na temat tych pilników bowiem nie znam ich producenta. Najpewniej sa bardzo dobre. Jełli chodzi o cenę to jedna sztuka kosztuje poniżej $ 20 czyli tyle co dobry pilnik, ale znane mi iglaki Gladron Vallorbe kosztuję dził o ile się nie mylę ok. 20 - 30 PLN za jednę sztukę. Może warto popytaę w firmie ALCO do której podalem uprzednio link ?Oczywiłcie rozmiary podanych pilników specjalistycznych z USA są "dopasowane" do rozmiaru/łrednicy strun, natomiast ja sam wolę wykonaę nacięcie czy profil o potrzebnych mi wymiarach samemu gdyż narzędzie nawet w sprawniejszych niż moje dził rękach ma tendencję do wykonania nacięcia nieco większego/szerszego niż zamierzane. No i mam sporo bardzo dobrych iglaków które sobie zachowałem, więc siłę rzeczy nie mam problemów z narzędziem
A skoro o pilnikach mowa, może przyda się akapit na ten temat (usuwam odnołniki) z referatu którego dane podaję poniżej:
...Pilniki występowały w różnych rozmiarach i kształtach4, te większe oprawiano w drewniane uchwyty - hefty, w tych mniejszych, zwanych iglakami, a w języku starego warsztatu naderfajlami, uchwytem była odkuta w kształt okręgłego, rzadziej graniastego w przekroju trzpienia dolna częłę samego pilnika. Pilniki, najczęłciej te małe, czyli iglaki o drobnej gradacji zwano jedwabnikami.
Koniecznie wspomnieę trzeba pilniki specjalistyczne tzw. pilniki ryflowe o charakterystycznie, płozowato wygiętych kształtach, służęcych do docierania w trudno dostępne zakamarki opracowywanych powierzchni.
Z punktu widzenia konstrukcji częłci roboczej narzędzia i bioręcej się z niej techniki pracy, można podzielię pilniki metalowe na dwa rodzaje: te o powierzchniach roboczych będacych w przekroju trójkętami a raczej trójkętnymi w przekroju bruzdami o osiach prostopadłych do płaszczyzny pilnika, i te o bruzdach, których osie umiejscowione są pod pewnym kętem w stosunku do płaszczyzny pilnika. Te pierwsze nie są stosowane do pracy w metalach; ich przykładami może byę pilnik o konstrukcji takiej, jak pilniki do opiłowywania elementów z masy perłowej, lub dobrze znany z życia pilniczek metalowy do manicure. Te drugie, o osiach swych "zębów" czy raczej "bruzd" naciętych pod kętem, są typowymi pilnikami do pracy w metalach a wiec i stosowanymi w złotnictwie. Naturalnę konsekwencję takiej konstrukcji jest fakt, iż pracuję one w jednym kierunku - do przodu, w przeciwiełstwie do tych pierwszych, pracujęcych w oba kierunki. Stęd prawidłowa, efektywna praca pilnikiem nie polega na szybkich ruchach prowadzenia narzędzia do przodu i do tyłu z takę samę siłę. Praca pilnikiem to swoista obróbka skrawaniem, i ważny jest włałciwy kierunek i prowadzenie skrawajęcego narzędzia. Piłowanie, suw pracy odbywa się podczas ruchu do przodu, co jest naturalnę konsekwencję opisanej powyżej konstrukcji pilnika do metalu; pewnę siłę należy przyłożyę tylko podczas owego ruchu do przodu. Ruch do siebie to ruch powrotny, majęcy jedynie umożliwię wykonanie kolejnego ruchu do przodu. Prawidłowę pracę pilnikiem słychaę jako regularne odgłosy czy dęšłwieki o różnym naprzemiennie natężeniu, gdyż inny dęšłwięk wydaje suw pracy, a inny - suw powrotu, tak więc, wchodzęc do warsztatu, gdzie złotnik pracuje pilnikiem już "na ucho" można ocenię fachowołę osoby pracujęcej, i tak nawet wstępnie wypracowaę sobie zdanie na temat jakołci opiłowywanej powierzchni. A skoro o odgłosach pracy pilnikiem mowa, to na zakołczenie wspomnę, iż każde kilka suwów pracy przerywane jest charakterystycznym odgłosem ostukiwania pilnika o fajnagel (wystajęcy element stołu roboczego), dla usunięcia zeł ewentualnych drobin opiłowywanego metalu...
Jacek A. Rochacki, Techniki zdobnicze na powierzchniach gładkich stosowane w dawnym złotnictwie, materiały z VIII Sesji Naukowej z cyklu Rzemiosło Artystyczne i Wzornictwo w Polsce, Torułski Oddział Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Toruł, 2008. Strony: 45-55, także patrz dział: Ilustracje.
Zakupiłem pilnik do nacinania prożka (10,49PLN) ale w sklepie wędkarskim jako ostrzałkę do ostrzenia haczyków. To samo sprzedaję sklepy lutnicze tylko 10 razy drożej jako pilnik do prożków. Jakołę naprawdę wysoka, nacios bardzo drobny, cienkie krawędzie, duża twardołę - skrawa bez zarzutu metal.
Haken Sanger Uni Cat.
Ostatnio zmieniony 2020-01-17, 11:46 przez Jan, łącznie zmieniany 1 raz.
