Otóż zmuszony niejako do korzystania z wiertarki kolumnowej.warsztatowej/stołowej stanęłem przed łcianę, którę albo trzeba było przebię, przeskoczyę, ominęę zdecydowałem się na mniej siłowe rozwięzanie.
Postanowiłem sobie takę zrobię z ogólnie dostępnych materiałów, tanio i zgodnie z potrzebami.
Mam wiertarkę , powiedzmy fabrycznę, na której wiercę głównie w stali, mam dostęp do innych wiertarek np. WS15/16, ale one nie maję jednego parametru dostatecznego. Chodzi o odległołę osi wrzeciona od kolumny nołnej.
Te wymienione maszyny są doskonałe do metalu i maję wiele innych zalet, ale ..
No własnie, to ale. Ale czy nam jest potrzeba takich kloców za takie pieniędze? Jest wprawdzie alternatywne rozwięzanie, kupię np. takę https://allegro.pl/oferta/wiertarka-sto ... 6747005244 lub takę https://allegro.pl/oferta/masywna-wiert ... 6675388288.
Ale wracajęc do tematu, to przyjęłem założenie, że głównie będzie obrabiane drewno, spore obroty, niewspółmierne opory skrawania, posiadanie wiertarki ręcznej jako norma, materiały proste i łatwe w obróbce w warunkach każdego amatora-majsterkowicza.
Materiały : sklejka wodoodporna ok. o,25 m2, prowadnice do szuflad kulkowe https://allegro.pl/oferta/ads-prowadnic ... 701b8c0118, profil stalowy kwadratowy z/g 60x60x3 - dł. 500 mm, nity zrywane fi 4x6 20 szt., wkręty do blachy podkładkowe ( nie samowiercęce!) 50 szt, wkręty M4x25 - podobne jak podkładkowe ze względu na parametry łba. mufy do drewna typu rampa M6 https://allegro.pl/oferta/a248-mufa-do- ... 701b8c0118, łruba M12 1m, nakrętka M12 długa, łruba rzymska M6, płaskownik 35 x 6, sprężyna od tapczana
, zdemontowany z dowolnego samochodu używany drężek stabilizatora jako dęšłwignia z przegubami ,no i kilka pierdół dodatkowo. Ja wykorzystałem znalezionę na złomie konstrukcję podstawy z rurę masztu, więc dopasowałem swoję do stanu posiadania.Do profilu stalowego w odległołci ok 7 cm od kołca wytrasowałem otwory wg prowadnicy do szuflady od jej szerszej strony (45 mm) w ten sposób, że najpierw oddzieliłem ten węski element (po rozcięgnięciu pokaże się taki plastikowy dinks blokady, który trzeba docisnęę do łcianki i wysunęę ten element z zestawu - zasłania otwory montażowe. Aby było łatwiej, to prowadnice zamontowałem przy krawędzi profilu - bazowałem na płaszczyęšłnie podłoża na którym położyłem oba elementy - prowadnica na boku w pionie. Ołówek, znaczenie, wiercenie, nitowanie nitami zrywalnymi.
System mocowania do podłoża tej kolumny planowałem na bazie tego profilu 60x60, a mianowicie w odległołci ok 20 mm od krawędzi kołcowej na wszystkich bokach wywiercię otwory fi 10/8 , na głębokołę ok. 50 mm nacięę profil szlifierkę w krawędziach styku boków i wywinęę/odgięę pod kętem 90 deg. Utworzy się taki "tulipan" z otworami do mocowania. Tę operację należy przeprowadzię po wywierceniu otworów pod prowadnice, przed ich przynitowaniem.
Ze sklejki wycinamy elementy wg wymiarów wziętych po złożeniu prowadnic w komplet.
Ja wycięłem dwa elementy na tył i przód, jeden połredni od strony wiertarki, jeden od dołu do zamocowania wiertarki obejmę. Boki wycięłem tak, żeby uzyskaę potrzebnę odległołę od kolumny - tutaj dowolnołę.
Trasowanie otworów montażowych obudowy kolumny, wiercenie wiertłem walcowym elementów zewnętrznych i nawiercanie sztorców stożkowym wiertłem do wkrętów. ( wygodnie jest się posłużyę łciskami) Wstępne skręcenie skrzynki obudowy i trasowanie położenia tej węskiej prowadnicy względem obudowy.
Gdyby otwory w prowadnicy nie pasowały , to można wywiercię inne, wg potrzeby.
Rozmontowanie obudowy, wytrasowanie otworów na elementach obudowy wg węskiej częłci prowadnicy, wywiercenie otworów fi 4-4,5 pod wkręty do metalu M4, którymi przykręcimy prowadnicę do obudowy nakrętkę na zewnętrz !. Nie skręcamy na siłę, ponieważ nie wiemy czy wszystko będzie pracowaę luęšłno .
Wsuwamy prowadnice na swoje miejsce i skręcamy konstrukcję drewnianej obudowy kolumny. Po wykonaniu kilku testowych suwów możemy docięgnęę nakrętki łrub/wkrętów M4.
Pozostało wykonaę napęd i powrót dęšłwigni, ogranicznik głębokołci, zamocowania wiertarki.
Myłlę, że ze zdjęę w prosty sposób da się wyczaię co do czego i jak.
Acha, wypada zapodaę do czego te nakrętki/wkręty do drewna typu rampa. Przy ich pomocy zamontowałem nakrętkę M12 do regulacji głębokołci oraz wykonałem punkty pod łruby M6 służęce do pozycjonowania wrzeciona wiertarki w pionie. Jeden z tyłu i dwa po bokach. Wiertarka jest zablokowana w obudowie opaskę metalowę. Ustawienie pionu wykonałem montujęc w uchwycie tłoczysko amortyzatora i elektronicznę poziomicę.
Zasilanie jest z gniazda umocowanego na konstrukcji, a załęczenie zwykłym włęcznikiem przy zablokowanym włęczniku wiertarki.
Pozostało mi jeszcze dorobienie rękawa osłonowego prowadnic, ale bez tego da się pracowaę.
Ja mam dosyę dużę i mocnę wiertarkę dwubiegowę z regulatorem obrotów, więc nie powinno byę żadnych problemów z wierceniem, bo wszystkie regulacje są pod rękę.
W razie wętpliwołci proszę pytaę.
Stolik pod wiertarkę zrobiłem ze starej podstawy od czegoś tam i dorobiłem kółka dla lepszej mobilnołci w małym pomieszczeniu. Takie same kółka mam przy pozostałych ustrojstwach
Sorki, ale zdjęę nie numerowałem i nie opisywałem, bo włałciwie są czytelne.
Pozdrawiam, Ryszard
