Plan gitary

[PiotrCh]

Post jest odpowiedzię na prołbę pabowera z postu pierwszy projekt
Nie zamierzam robię wykładu o tym czym jest grafika wektorowa, jak to działa, bo po pierwsze jest tego full w internecie, a po drugie nie mam wystarczajęcej wiedzy, żeby ci z Was najbardziej zaawansowani w te techniki nie czuli zażenowania Niech to będzie po prostu instrukcja dla tych, którzy pierwszy raz zasiędę przed programem CAD.
Wczoraj zainstalowałem program z licencję darmowę nawet do zastosował komercyjnych. Na razie skorzystamy tylko z kilku funkcji. Poniżej zamieszczam link (nie jestem żadnym dystrybutorem i nie czerpię żadnych profitów, to był pierwszy lepszy program darmowy, jaki znalazłem i zainstalowałem)

to link do softu: http://www.dobreprogramy.pl/DoubleCAD,P ... 37340.html

Instalujemy, w międzyczasie rejestrujemy się na stronie producenta i pobieramy kody na wskazany email.

Zanim załęczę zdjęcia podam w punktach algorytm:

1) pozyskujemy zdjęcie gitary, którę chcemy skopiowaę. Ważne jest, aby zdjęcie były zrobione jak najbardziej prostopadle do płaszczyzny korpusu. Jełli jest to możliwe, niech będzie to wariant z bindingiem, brak wyokręglenia zmniejsza nieoznaczonołę krawędzi na zdjęciu. Nie wspomnę już, o rozdzielczołci - im większa tym lepsza.

2) Po uruchomieniu programu otwieramy pusty szablon. Na płaszczyznę naszej deski krełlarskiej (cyfrowej) wstawiamy zdjęcie poprzez funkcję z menu insert->raster image->from file. Programy CAD pracuję na warstwach, więc dobrze jest stworzyę warstwę na podkład/zdjęcie i ję zablokowaę do edycji. Rysowaę będziemy na innej warstwie.

3) Wybieramy funkcję spline, bez wchodzenia w szczegóły, są to krzywe sklejane w sposób zapewniajęcy zgodnołę warunków brzegowych, po szczegóły odsyłam tu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Krzywa_B-sklejana

funkcję tę obrysowujemy kontur gitary w taki sposób, że stawiamy punkty na obwodzie z odpowiednię gęstołcię. Należy sobie poęwiczyę zagęszczanie punktów kontrolnych, nie zawsze trzeba gęsto. Kołczy się poprzez zatwierdzeniem klawiszem enter. Teraz nasza linia ma charakter cięgły i może byę dowolnie przekształcana, a nas najbardziej interesowaę będzie skalowanie.

4) skalujemy do rozmiarów naturalnych. Tu konieczne jest znaę jakił charakterystyczny wymiar z kształtu. Rodzi się problem, bo wcale nie musimy znaę dokładnie żadnego wymiaru. Wtedy trzeba coś oszacowaę. Oszacowaę można wymiar ramki do humbuckera, można oszacowaę wymiar z mostka, jełli wiemy ile standardowo wynosi, jełli znamy menzurę, można skalowaę względem menzury. Trzeba pokombinowaę, bo jak wiemy, każda struna ma punkt podparcia na mostku nieco w innym miejscu. Ale szacujemy, można narysowaę linię przechodzęcę pomiędzy wszystkimi siodełkami i ustalię łrednię menzurę. Znajęc menzurę można zwymiarowaę odległołę pomiędzy pierwszym i drugim progiem, które są wyraęšłne na zdjęciu...ważne, aby wybraę najpewniejszę informację, bo ona zminimalizuje nam niedokładnołę w docelowym wymiarze. Jak mierzy się w programach CAD? linijkę cyfrowę - wskazuje się dwa punkty i odczytuje odległołę między nimi. Można też narysowaę linię wymiarowę, która na stałe pokaże nam rozmiar. Wiemy, że przykładowo mensura powinna mieę 25,5 cala, a zmierzyliłmy 10 cali. Wówczas musimy powiększyę rysunek poprzez skalowanie. Wybieramy funkcję Scale, zaznaczamy kursorem wszystkie obiekty, które chcemy skalowaę, zatwierdzamy enterem, następnie wpisujemy z klawiatury współczynnik skali (w tym przypadku 25,5/10=2,55) i zatwierdzamy. Nasz obrys powiększa się i możemy to odczytaę linijkę lub pokaże się to na linii wymiarowej.

5) przygotowanie do druku. Każdy program ma to jakoł rozwięzane, w tym przypadku nie jest najwygodniej ale się da. Proponuję narysowaę siatkę z prostokętów mniejszych od A4 i nałożyę ję na nasz obrys. Potem drukowaę do pdf'a widok po widoku. Ibanez Destroyer miełci się na 6 kartkach A4. Narysowana siatka pomoże w połęczeniu tychże wydrukowanych widoków.

To tak w skrócie. Ważne jest, aby skonfigurowaę program pod swoje preferencje, szczególnie jednostki, nie każdy lubi w calach;)

Włałciwie to może byę wstęp do projektowania w oparciu o metody CAD. Programu można się nauczyę dołę szybko do podstawowych konstrukcji geometrycznych. Pamiętajmy, że spline ładnie opisze nasz kształt, ale trzeba zrobię to z wyczuciem.

W następnym połcie wstawię zrzuty z ekranu jako komentarz wizualny;)

pozdrawiam

[poco]

No!!! O to chodziło.
Pozdrawiam, Ryszard

[pabowero]

dzięki za opis. łcięgnęłem programik zainstalowałem. Mam zdjęcie destroyera ale teraz nie chce mi go otwieraę w DoubleCad. Co tam jeszcze muszę zrobic by chciał mi otworzyę?

[PiotrCh]

U mnie działa to tak:

otwieram nowy plik w programie jako NormalBlack. Przez opcję z menu głównego Insert-RasterImageReference-FromFile wskazuję łcieżkę dostępu do zdjęcia. Po zatwierdzeniu program w pasku komend (na dole ekranu) pyta o zdefiniowanie pierwszego narożnika, czyli miejsca na ekranie, gdzie będzie zaczepione zdjęcie, po kliknięciu myszkę na wskazane miejsce program pyta o drugi róg (np. dolny prawy), wskazujemy i klikamy. Te dwa punkty okrełlaję rozmiar naszego zdjęcia i w takie pole (prostokęt) program je wkleja. Zauważ, że po wklejeniu i pojawieniu się zdjęcia na ekranie obiekt ten można dowolnie powiększaę/zmniejszaę chwytajęc kursorem za narożnik (po kliknięciu na niego myszkę). Jak wyczujesz zasadę pracy w takich łrodowiskach to zauważysz, że zasady są podobne. Zawsze program komunikuje się z użytkownikiem w oknie komend (zazwyczaj na dole ekranu). Zawsze cały proces jest wykonywany w kilku krokach, przykładowo wskaż punkt zaczepienia, okrełl parametry (przykładowo dla okręgu to będzie promieł), zakołcz akcję (podwójnym kliknięciem lub enterem). Generalnie niezbędne jest czytanie komunikatów właśnie z racji tego, że użycie dowolnej funkcji to proces definiowania parametrów, często jest też kilka możliwołci, przykładowo okręg można zdefiniowaę promieniem/łrednicę, ale też można wskazaę dwie linie proste i promieł, a program wpisze łuk stycznie. Jutro wrzucę fotki.

Piotr

[Zenek_Spawacz]

wiele razy robilem kopie ze zdjecia. Jezeli fota jest z przodu i znasz menzure , zrobienie kopii nie nastrecza zadnych problemow niezaleznie od skali zdjecia. trzeba zrobic na zdjeciu siatke linii i znalezc odnosnik wymiaru poprzez pomierzenie odlegosci miedzy progami , ktore dla kazdej menzury sa znane.Nanosi sie odpowiednio wyskalowana siatke w wymiarze 1:1 na brystol i przenosi wymiary. ja to lubie robic w ten sposob bo mam wtedy zabawe.

[PiotrCh]

Miałem zamiełcię zdjęcia i dził się nie udało. Ale kilka rad co do pracy w łrodowiskach CAD. Porady są dla tych, którzy dopiero zaczynaję korzystanie z programów CAD.

1) Każdy narysowany obiekt - czyli wszystko co na desce widaę w postaci linii, wypełnienia czy obiektu rastrowego - jest obiektem edytowalnym. Można zmieniaę jego rozmiar, można go przemieszczaę i obracaę, można go kopiowaę. ęšłĽeby cokolwiek z nim zrobię należy go zaznaczyę. W stanie zaznaczonym najczęłciej obiekt zmienia swój wyględ, np. linia staje się linię kreskowę (przerywanę). Dodatkowo pokazuję się tzw. punkty kontrolne. Przykładowo odcinek prosty może mieę 2 punkty kontrolne, dwa na kołcach i jeden w połowie, okręg może mieę 4 takie punkty, a linia spline takich punktów może mieę wiele. Zaznaczanie obiektu może się odbyę poprzez kliknięcie będęšłpoprzez zaznaczenie obszaru, w którym elementy do zaznaczenia się znajduję. Ciekawa opcja - zaznaczenie z lewej do prawej nie wymaga ogarnięcia całego obiektu, gdy z lewej do prawej wymaga - wygodna opcja.

2) Praca na warstwach. Zachęcam do pracy na wielu warstwach. Oznacza to tyle, że obiekty o wspólnej cesze umieszcza się na okrełlonej warstwie (Layer). Przykładowo zdjęcie niech będzie na warstwie innej niż obrys spline. Na innej też warstwie umieszcza się linie wymiarowe, na innej wypełnienia itd. Zaleta jest taka, że w każdej chwili można zmieniaę atrybuty dowolnej warstw np. zmienię grubołę linii, zablokowaę warstwę do edycji, zmienię kolor, ukryę (warstwa niewidoczna) itd. Warstwy tworzymy klikajęc na ikonkę z zielonym stosikiem warstw i ręczkę z wycięgniętym palcem. Tam tworzymy i nazywamy warstwy i okrełlamy atrybuty. Po zdefiniowaniu zamykamy okno. Jak przypisaę obiektowi warstwę? Zaznacz obiekt i kliknij w okienko przy ikonce warstw, po rozwinięciu okna kliknij na warstwę, na której chcesz umiełcię obiekt i już.

3) Spline. Obrysowujęc zdjęcie gitary linię spline warto zrobię to jednę linię, żeby nie łęczyę. W proponowanym programie spotkałem się z dziwnym przerywaniem pracy splina, nie wiem jeszcze dlaczego. Jak uda nam się skołczyę splina to warto się mu uważnie przyjrzeę. Spline faluje i warto go poprawię już po zakołczeniu. Wybieramy ikonkę EditTool (na ikonce łuczek i ołówek) i po wskazaniu narysowanego przez nas splina pojawię się punkty kontrolne, które e możemy przemieszczaę obserwujęc krzywiznę naszego obrysu.

Zachęcam do rozgrywania opcji programu, częłę opcji to rysowanie obiektów, a częłę to ich modyfikacja, przycinanie, wyokręglanie załomów, odbicia, kopiowanie, lustro itp. itd.

Ja osobiłcie nie wyobrażam sobie projektowania bez CAD, to na prawdę ułatwia i oszczędza dużo czasu. Oczywiłcie to tylko narzędzie. Trzeba znaę rysunek techniczny i geometrię, żeby sensownie korzystaę z cyfrowej deski krełlarskiej, ona sama nie rysuje;)

pozdrawiam
Piotr

[popik10]

To nie ma sensu według mnie.
Większołę programów wektorowych rzędzi się własnymi prawami.
Fakt, warstwy dla wielu są wspólne ale pozostałe rzeczy się różnię.
Filozofia corela i ilustratora jest srogo odmienna, nie wspominajęc o cadach.
Każdy - jełli chce musi indywidualnie przysięłę i wypracowaę metodę.
Pozdrawiam

[Zenek_Spawacz]

Inicjatywa PiotraCh jest bardzo cenna. Nie wszyscy moga uporac sie z tym zadaniem sami wiec taki "wyklad" przyda sie napewno!

[PiotrCh]

ok, może nie wyjałniłem dostatecznie jasno na wstępie jaki jest zakres. Nie chcę włęczaę w ten wętek wielu programów do grafiki wektorowej. Do rysunku technicznego w wersji cyfrowej AutoCad nie ma sobie równych, według mojej opinii oczywiłcie. AutoCad to program firmy Autodesk, kto go nie zna, może poczytaę podstawowe informacje w wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/AutoCAD

To jest po prostu łwietna deska krełlarska, która ułatwia pracę przy projektowaniu. Licencja jednak jest na tyle droga, że nie sądzę czy ktokolwiek do rysowania gitar będzie ję kupował, nie ma takiej potrzeby i o tym również jest ten wętek. Program, który zaproponowałem to darmowa alternatywa AutoCada, wcale nie sprawdzałem 10 różnych, żeby wybraę najlepszy darmowy odpowiednik. To na prawdę pierwszy lepszy. Nie ma co przepieraę jak w ulęgałkach, bo wszystkie darmowe programy wzorujęce się na Autodesku po prostu przegrywaję w przedbiegach. Ale projekt gitary to nie projekt stadionu (nie umniejszam tu gitarze, nie w tym rzecz), więc najprostszy darmowy odpowiednik to luksus aż nadto:) Na pewno wystarczy, żeby każdy sobie w nim narysował kształt gitary i sporzędził plan w skali 1:1.

Dalej postaram się zrobię przykład od poczętku do kołca z wstawieniem zdjęcia, obrysowaniem splinem, edycję i skalowaniem do 1:1 i przygotowaniem wydruku na kartach A4.
pozdrawiam
Piotr

[molu]

Jest darmowa (okrojona) wersja autocada, dostępna online . Myłlę, że do "naszych celów" wystarczajęca. Zastanawiam się tylko czy aby autocad nie jest "zbyt wymagajęcy" jeżeli chodzi o obsługę. Nie jest tak intuicyjny, i "user friendly" jak corel, czy inkscape. Przynajmniej dla mnie

T.

[PiotrCh]

molu,
w wolnej chwili przyjrzę się tej przeględarce dwg (z możliwołcię edycji). Z doświadczenia jednak wiem, że Autodesk jak daje coś za darmo to tak, żeby narobię smaku;) Programy wzorowane na AutoCad będę miały podobny interfejs. AutoCad i jemu podobne to trochę co innego jak Inkscape, inny cel. To nie są programy dla grafików komputerowych tylko do celów inżynierskich, żeby tworzyę dokumentację technicznę. To deski krełlarskie, łwietne możliwołci konstruowania geometrycznych układów i doskonałe możliwołci wymiarowania. Zachęcam szczerze, od kilkunastu lat działam w AutoCadzie i wiem, że nauczyę się go to moment, potem tylko wprawa. Dlaczego do tego wętku program ala AutoCad, nie zał Inkscape? Bo jak myłlę o planach gitary, to widzę rysunek techniczny. Jak widzę kształt gitary to widzę połęczone krzywizny w układ geometryczny, zdefiniowany, zwymiarowany i do tego celu deska krełlarska jak ulał pasuje. Oczywiłcie każdy pracuje w tym co lubi. Ja zrobię tutorial w tym programiku, który podlinkowałem (nie jestem dystrybutorem i nie czerpię korzyłci;) ), ktoł z was może zrobię to samo pod program dedykowany grafikom komputerowym, będzie wtedy pełniej i więcej ludzi skorzysta, a taki jest cel forum, żeby dzielię się swoję wiedzę i umiejętnołciami, nie tylko pokazywaę gotowy produkt;)
pozdrawiam
Piotr

[PiotrCh]

No dobrze, nie wiem jak mi pójdzie załęczanie zrzutów z ekranu, ale opisy dam na poczętku. Opisy powinny przystawaę do informacji ze zdjęę ponumerowanych od 1 do 16. Na zdjęciach starałem się uwidocznię niezbędne informacje, oczywiłcie potrzeba cierpliwołci i prób.

1) Otwieramy czyste płótno metryczne czarne tło

2) Importujemy zdjęcie poprzez menu Insert

3) podczas wklejania program pyta o pierwszy i drugi róg obiektu. Tak się definiuje rozmiar. Warto przyjrzeę się komunikatom, program podpowiada ile w mm ma nasze zdjęcie w oryginale i tworzęc ten obiekt warto go wkleię w takim samym rozmiarze, wówczas nie stracimy na jakołci. Te informacje są w dolnym lewym rogu.

4) Definiujemy warstwy. Na zdjęciu widaę jak definiujemy nowę warstwę (New Layer) w okienku pojawi się nowa warstwa, warto ustawię jej atrybuty, kolor linii, jej grubołę..
Po zdefiniowaniu zamykamy okno warstw.

5) Widaę zdefiniowane 2 nowe warstwy, zdjęcie i spline. Na zdjęciu będzie fotka gitary, warstwę tę potem zablokujemy (ikonka kłódki przy nazwie warstwy) ale to dopiero wówczas, gdy fotkę na warstwie umiełcimy.

6) Zaczynamy splina. Na zdjęciu widaę, która to ikonka. Na rolce myszki jak już zauważyliłmy mamy zooma. Rozpoczynamy w obrysowywanie. Tu nie będę tłumaczył, trzeba spróbowaę i wszystko będzie jasne.

7) Na tym zdjęciu widaę pierwszy spline, żeby kontynuowaę najeżdżamy na koniec poprzedniego splina, aż pojawi się znak, że program widzi, że chcemy zaczęę w tym miejscu, jedziemy z obrysem dalej.

8) Widzimy całego splina (czerwona linia)

9) Przystępujemy do skalowania. Szybko rysujemy linię przez siodełka na mołcie i linię na siodełku przy główce. Do rysowania linii służy funkcja line.

10) rysujemy linię wymiarowę pomiędzy kreskami ograniczajęcymi menzurę.

11) skalowanie. Do tej operacji używamy funkcji scale. Znajdujemy ję na prawym pasku ikonek, ikonka ma dwa kwadraty większy i mniejszy w środku. Po najechaniu kursorem na tę ikonę pojawi się napis scale. Po wybraniu program każe zaznaczyę elementy do przeskalowania. Zaznaczamy wszystko. Zdjęcie się nie zaznaczy bo jest na warstwie zablokowanej do edycji. Jak wybierzemy wszystkie elementy - potwierdzamy enterem. Dalsze pytanie programu to polecenie wskazania punktu bazowego, względem którego następi skalowanie. Można wskazaę punkt pośrodku elementów. Następnie program pyta o współczynnik skali, należy go wyznaczyę x=647,7/241,18 = 2.685546. Jak widzicie założyłem menzurę 25,5 cali, nie wiem czy tak jest w przypadku tej gitary, dałem przykładowę. Po wprowadzeniu współczynnika akceptujemy enterem i obrys wraz z liniami pomocniczymi i linię wymiarowę zostaje przeskalowany. Obok linii wymiarowej powinna się pojawię wartołę menzury w mm 647,7. Od tej pory obrys jest w skali 1:1 (o ile prawidłowo zidentyfikowaliłmy menzurę).

12) Rysujemy siatkę linii pomocniczych. Jako, że drukujemy do formatu A4, niech wymiary siatki będę odpowiednio mniejsze, aby były widoczne pomiędzy marginesami. Narysowałem 200x285 (A4 ma 210x297). Narysowałem 1 okienko i skorzystałem z funkcji copy. Funkcja ta jest pod ikonkę na prawym pasku ikon (jedno kółeczko-strzałeczka-dwa kółeczka ). Z funkcji tej korzystamy w następujęcy sposób: wybieramy ikonkę, program prosi o zaznaczenie elementów do kopiowania - zaznaczamy i zatwierdzamy enterem. Program pyta o punkt bazowy - wybieramy lewy górny róg prostokęta i dalej kopiujemy poprzez klikanie myszkę w punkty, gdzie chcemy umiełcię kolejny element. Trzeba popróbowaę. Kołczymy kopiowanie enterem.

13) Widzimy nasz obrys i siatkę linii pomocniczych. ęšłĽeby zmiełcię obrys na 6 okienkach obróciłem go nieco za pomocę funkcji Rotate (na prawym pasku strzałka w kształcie koła). Standardowo, po kliknięciu na ikonę program pyta o obiekty do obrócenia. Zaznaczamy i zatwierdzamy enterem. Potem pyta o punkt bazowy i po wskazaniu kręcimy do woli lub z klawiatury wpisujemy konkretnę wartołę kęta.

14) Przygotowujemy nasz obrys do wydruku. W tym celu definiujemy tak zwane widoki. Na zdjęciu widaę gdzie jest ta opcja umieszczona. Widok definiuje się rysujęc zakres na ekranie. Ja tworzę jeden widok dla jednego okienka siatki linii pomocniczych, z tym że widok ten ma większe pole, żeby całe okno siatki było wewnętrz widoku. Nazywamy widoki według uznania, ja nazwałem kolejne widoki ib1..ib2..ib3.....ib6. ęšłĽeby podczas definiowania widoków nie wchodzię za każdym razem w menu, wciskamy prawy klawisz myszy i w szybkim menu pojawia się pytanie o powtórzenie ostatniej funkcji REPEAT CREATEVIEW. Klikamy i zaznaczamy nowy widok, nazywamy go odpowiednio i gotowe.

15) Widok okienka po zaznaczeniu obszaru widoku - tu definiujemy nazwę widoku.

16) Gdy mamy już wszystkie widoki zdefiniowane - możemy drukowaę. Ja mam ustawionę drukarkę pdf. Wybieramy opcję drukuj, w oknie drukarki zaznaczamy widok, który chcemy wydrukowaę (mamy 6 widoków), odznaczamy opcję dopasowania skali Fit, nie chcemy skalowania, mamy już obiekt w 1:1. Patrzymy na podględ wydruku, czy wszystko gra (full preview) i drukujemy. Po wydrukowaniu 6 widoków mamy puzzle do wycięcia i sklejenia w całołę. Jełli ktoł ma dostęp do plotera to oczywiłcie robi 1 widok dla całołci i plotuje z rolki:)

Mam nadzieję, że z opisem i zrzutami z ekranu będzie można rozpoczęę pracę w tym prostym i przyjemnym programie. Obrys jest zrobiony naprędce, żeby tylko pokazaę dostępne funkcję i zobrazowaę proces. Warto popracowaę.
pozdrawiam
Piotr

[PiotrCh]

cd.

Przykład obrysowania splinem to tylko przybliżenie kształtu, w mojej opinii jest to minimum. Na pewno tak nie da się projektowaę niczego nowego, a jedynie odtworzyę z jakęł dokładnołcię kształt tego co już jest. Dwa poniższe zdjęcia pokażę przykład zidentyfikowania promieni krzywizn stycznie wpisanych w kierunki proste. To też nie jest sposób, ale już dużo lepszy od splina. Na zdjęciu 17 widaę linie pomocnicze, na zdjęciu 18 widaę efekt kołcowy. Górna częłę to spline, dolna krawędęšłto krzywizny w postaci łuków kołowych. Może na zdjęciu tego dobrze nie widaę, ale z bliska tak, widaę, że kształt z regularnych krzywizn jest lepszym odwzorowaniem niż spline. Projektujęc nowy kształt warto powalczyę jednak z konstrukcję geometrycznę niż z rysowaniem splina "pod oko".

Wykorzystane funkcje to:

1) rysowanie okręgu w sposób Styczna Styczna Promieł. Klikamy na opcję rysowania koła i wybieramy opcję StycznaStycznaPromieł (TangentTangentRadius) wpisujęc z klawiatury TTR (skrót) i zatwierdzamy enterem. Teraz tylko wskazujemy dwa kierunki i cięgniemy myszkę do uzyskania odpowiedniego promienia. Można też wpisaę z klawiatury.
2) Przycinanie niepotrzebnych linii konstrukcyjnych. Funkcja Trim. Znajduje się na prawym pasku ikonek (linia prosta od połowy przerywana, przecięta linię ukołnę). Funkcja działę tak, że zaznaczamy obiekty, które się przecinaję, akceptujemy zaznaczenie enterem i wskazujemy obiekty do odcięcia.

Przy konstruowaniu linii pomocniczych warto korzystaę z opcji "chwytania za obiekt". Przykładowo gdy chcemy poprowadzię linię prostopadle do innej. Funkcja ta to Snap. Gdy prawym klawiszem myszki rozwiniemy szybkie menu to na pasku pojawi się opcja local snap. Gdy ję rozwiniemy to będziemy mogli wybraę sposób złapania obiektu, np: stycznie (Tangent), dowolny bliski punkt (Nearest On Graphic), stycznie do łuku (Tangent), prostopadle do linii (Perpendicular) i jeszcze kilka innych. Wart popróbowaę - to duże ułatwienie w konstruowaniu linii pomocniczych.

Miałem podaę tylko przykład obrysowywania splinem - na prołbę kolegi Pabovero, ale zahaczam o konstrukcje geometryczne po to, żeby zachęcię do projektowania kształtu według zasad geometrii. To tylko podstawowe funkcje, można łęczyę proste z łukami, ze splinami, wszystko w sposób styczny.
Na tym chyba koniec tego wętku. Mam nadzieję, że nie zanudziłem i że w oparciu o te wskazówki można podziałaę już samodzielnie.
Pozdrawiam
Piotr

[ Komentarz dodany przez: kombinat: 2013-04-17, 20:55 ]
Kawał roboty, przyklejam.

[molu]

Znalazłem wętek połwięcony tworzeniu planów ze zdjęę. Do poczytania na forum Luthier Talk.

T.

[appj]

Swoję drogę, na zdjęciu np. 13 widzę ogromne podobiełstwo do ESP Snakebyte :P