Gitara - elektryczny rezofonik.

[popik10]

Molu łciemnia, lansuje się chłopak i popisuje. Ja tam swoje wiem
W kołcu jestem z Radomska

[molu]

<lans mode on>

Piniu, zapewne niczym się nie różni. Byę może to kwestia drewna? Heban, który jest na zdjęciach jest w miarę jednorodny, ale podejrzewam, że przy wzorzystych gatunkach (palisander) może byę większa różnica w jasnołci. Poza tym heban jest ciemny, namoczenie w CA za wiele go nie przyciemni. Palisander mocniej łciemnieje.

Dzisiaj zrobiłem znowu zdjęcie, ale pilnujęc WB.
Góra pył + CA, dół czarna żywica.



A tutaj dla porównania. Po prawej pozostałołci po frezowaniu wnęk pod markery, po lewej heban spod pilnika.



I podstrunnica gotowa do radiusowania




Na koniec filmik. Pokazuję na nim, że trzeba dołę konkretnie powciskaę pył zanim się go zaleje klejem. Jeżeli się tego nie zrobi, to przy szlifowaniu radiusa mogę się porobię szpary, bo np pył tylko częłciowo wypełnił szparę. Oczywiłcie można to póęšłniej poprawię, ale wtedy już zdecydowanie bardziej trzeba uważaę żeby nie było łladów kleju.



</lans mode off>

T.

[molu]

Chyba najmniej lubiany przeze mnie etap - szlifowanie radiusa. Czas pomyłleę o jakimł jigu do frezowania albo co..

Co i jak to widaę na zdjęciu. Szyny, klocek, podstrunnica i zakasane rękawy (poza kadrem). Papiery użyte to 120/180/240/320/400. Przynajmniej na razie. Będzie jeszcze wata stalowa, ale to póęšłniej.

Trzeba chyba popracowaę nad technikę szlifowania bo pomimo dołę długiego klocka miałem tendencję to mocniejszego wybierania materiału na środku dechy, a okolice 1-3 i 17-21 wyżej zostawały.







Trochę szurania i sprawdzanie. No może na tym etapie to jeszcze za wczełnie na kontrolę ale do zdjęcia można było przyszpanowaę.



Już prawie.. ale łrodek cięgle jeszcze na płasko.




Następnie piłka z ogranicznikiem głębokołci cięcia i poprawiania nacięę na progi. Tałma celowo, bo ogranicznik zostawia łlady jak się człek za mocno przyłoży.





T.

[molu]

Owszem, specjalnie. To takie miejsce gdzie zbiera się pył i nie zapycha się papier. Pod rękę i tak jest odkurzacz i co kilkanałcie ruchów trzeba odsysaę syf z papieru i podstrunnicy.

T.

[Victor]

Bardzo podobaję mi się markery, nie wiem dlaczego i jak to się będzie komponowało z resztę, ale póki co to dla mnie bomba.
Dwie sprawy:
Czy naprawdę to szlifowanie radiusa należy zaczynaę od 120? Wiem, że jak użyjemy mniejszej gradacji to póęšłniej trzeba zeszlifowaę rysy, jedna jak się pozbędziemy nadmiaru z brzegów i zmienimy papier w odpowiednim momencie to powinno to zaoszczędzię trochę mało wdzięcznej roboty.
Druga sprawa to pomysł na jig do szlifowania. Przyszło mi do głowy, że można by przerobię maszynkę do płytek na takowy, czyli krótko mówięc zamocowaę radius blok na dwuch prowadnicach. Może to pozwoliło by na większę kontrolę.
Zaznaczam, że sam nie zbudowałem jeszcze instrumentu i moje rozważania są czysto teoretyczne.
Pozdrawiam i gratuluję dobrej roboty.

[poco]

Molu, a jaki gruby masz ten klocek, skoro z tego, co napisałeł wynika - dla mnie, że ulega on wygięciu w częłci łrodkowej, stęd wybieranie łrodka podstrunnicy.
Ja zdaję sobie sprawę, że takie wnioskowanie, "pomaganie" na odległołę, to trochę , jak łowienie ryb przed niewodem, ale może trzeba zmienię technikę szlifowania, może usprawnię narzędzie - usztywnię, bo pomysł z tę przerwę na środku niezły.
Mam pytanie, czy stosowałeł różne rodzaje nasypów i jakie uwagi masz w tym temacie, bo może problem leży tutaj.
Nie mam wiedzy o obróbce hebanu, więc byłbym zainteresowany wszelkimi informacjami na ten temat. Przyda się też innym.
Pozdrawiam, Ryszard

[molu]

Victor - pewnie, że można użyę innej gradacji, np 80. Ale to oznacza więcej zabawy z usuwaniem rys. Jeżeli zdecyduje się na jiga, to raczej pójdę w stronę frezowania radiusa. Co też wymaga jakiegoł tam kołcowego przeszlifowania. I tutaj zapewne można się zdziwię, bo po frezowaniu może byę lekko inny radius niż na klocku, którym się planuje przeszlifowanie.

Ryszard - klocek ma ok 45-50mm grubołci. Niby sporo, ale nie jest z twardego drewna. Może to jest problem? Chociaż mało prawdopodobne. Rozumiem ugięcie klocka na wklęsłej lub wypukłej powierzchni. Ale deska na podstrunnicę jest równa. Stosowałem papier z różnymi nasypami. Zaczynałem od płótna łciernego 120, z bręzowym nasypem, a kolejne gradacje to papier kilingspor. Z płótna nasyp może się wytrzeę, papier trochę inaczej się zużywa. Sam nie wiem..

ps. Victor - mnie też się podobaję markery

T.

[PiotrCh]

Mi też markery pasuję, ładnie wyszły i akurat w hebanie muszla dobrze wyględa, w jasnym drewnie mi osobiłcie nie leży.
Ja robię kilka ruchów strugiem bardzo cienkim wiórkiem, potem poprawiam cyklinę i na koniec klocek z płótnem, ale moje podstrunnice to malutkie są;) Choę przy archtopie namachałem się na padouku to nie wspominam tego jako jakiejł mordęgi.

Kwestia jeszcze na jakim etapie zostawi się drewno podstrunnicy. Widzę, że molu preferujesz mat. Generalnie heban daje się zabłyszczyę, ale póęšłniej pod palcami to różnie wyględa.

[popik10]

nasyp może się wytrzeę, papier trochę inaczej się zużywa. Sam nie wiem..

Pozostaje jeszcze kwestia odprowadzenia urobku.

Kwestia jeszcze na jakim etapie zostawi się drewno podstrunnicy. Widzę, że molu preferujesz mat. Generalnie heban daje się zabłyszczyę, ale póęšłniej pod palcami to różnie wyględa.

Przyjdzie olejek i polerka to zabłyszczy

[molu]

Mat jest teraz, przede mnę jeszcze drobniejszy papier i wełna stalowa 0000. Po tym będzie lusterko. Ale takie zabiegi dopiero po przyklejeniu bindingu.

T.

[molu]

Czynnołci różne w okolicy bindingu.

Zaczynam od krótszej krawędzi podstrunnicy. Do klejenia użyłem bindingu rozpuszczonego w acetonie. Tutaj akurat poszło bez niespodzianek. Ponieważ ten klej nie więże tak szybko jak CA to po przyklejeniu tego kawałeczka przerwa do następnego dnia.



Kolejny Dzieł i klejenie tałmy na jednej z długich krawędzi. Zrobiłem sobie taki jig prołciutki - dwa kawałki mdfu trochę dłuższe od podstrunnicy, z idealnie prostymi krawędziami. Jeden przykręcony do stołu, drugi ruchomy, blokowany łciskami. Pomiędzy tymi kawałkami zostanie łciłnięta podstrunnica i tałma.
Do podstrunnicy od spodu przykleiłem kilka warstw tałmy papierowej malarskiej, dzięki temu deska jest kilka dziesiętych mm nad blatem, a binding będzie równo z blatem. Wszystko po to by nie okazało się, że binding się przesunęł "w górę" i jest wyżej niż podstawa podstrunnicy. Co prawda dokłada to trochę roboty polegajęcej na skrobaniu bindingu, ale wolę to niż kombinacje z odklejaniem, ponownym przyklejaniem, itp.







Kolejna nocka i klejenie drugiej strony, również rozpuszczonym bindingiem. Trzeba się streszczaę - aceton szybko odparowuje z powierzchni i wysycha. Miałem nadzieję, że zamieniajęc CA na błotko będzie łatwiej i więcej czasu. Akurat... owszem, można repozycjonowaę, odkleię.. ale ze względu na wysychanie kleju trzeba się spieszyę. Oczywiłcie można smyraę po kawałku i dociskaę (co jest łatwiejsze na korpusie niż na podstrunnicy), a można próbowaę od razu całołę.





Niestety okazało się, że jedna z tałm nie przykleiła się kilku miejscach i przy próbie doklejania odpułciłem.. oderwałem ję, wyczyłciłem krawędęšłpodstrunnicy i przykleiłem nowę tałmę na CA.. całe kombinowanie poszło się trykaę...

Kolejny etap to skrobanie krawędzi bindingu. Skalpelem, ostrzem nożyka.. co tam było pod rękę.

.

Chwilowa zmiana przedmiotu zainteresowania - gryf. Wkleiłem załlepkę nad nakrętkę pręta. Wczełniej zamocowałem gryf w kanale.



Powrót do podstrunnicy. Wiercenie otworów pod gwoęšłdziki, które maję uniemożliwiaę przesuwanie się podstrunnicy podczas klejenia. Wiertło chyba 1mm, otwory bez problemu zniknę pod progami.





Całołę wyrychtowana do klejenia. Pręt zamaskowany tałmę co by go nie upaskudzię klejem. Zamiast łcisków, do klejenia użyję tałmy gumowej (dętka rowerowa), którę to tałmę owinę gryf. Wszystkie krawędzie wzdłuż miejsc klejenia okleiłem tałmę papierowę, będzie mniej czyszczenia i skrobania zaschniętego kleju.





Pacjent zagumowany, się klei. Dla pewnołci na środku jednak zapodałem łciski.



Sklejone, w trakcie szlifowania krawędzi.





I zapowiedęšłkolejnego etapu. Boczne kropy..
Ponieważ szerokołę wysokołę bindngu nie jest stała (wyżej przy mostku, niżej przy stopie), to zastanawiam się czy.. kropki równaę do łrodka bindingu czy na równej wysokołci od dolnej krawędzi bindy.. o taki wieczorny dylemacik [popik, możesz się czepię.. ]



T.

[molu]

Mam wszystkie trzy gęstołci.. powiem więcej.. mam cztery. Jeszcze super rzadki. Następnym razem przetestuję gęłciocha.
Co do czepiania.. każdy może, Ty też. Ale popik to ostatnio nic ino marudzi

T.

[DR4MA]

jak masz dylemat to może ani to ani tamto i zrób Tak

[molu]

Osz kurcze.. ale to wielkie.. jak moje oczy teraz . No może to jakił pomysł jest, chociaż ja jestem zwolennikiem delikatnych markerów, niekoniecznie widocznych ze stacji kosmicznej
przemyłlę to...

/edyta. DR4MA, oczywiłcie domyłlam się, że chodzi Ci o umiejscowienie markerów a nie o ich rozmiar.

T.

[DR4MA]

Psiałeł ze masz problem z lokalizację a nie dobraniem wielkołci :P ale od siebie dodam że mniejsze od tych nie wyględaję dobrze. tak 2mm to minimum